معرفی کتاب لحظه های انقلاب

کتاب «لحظه‌های انقلاب» به شکل گزارش‌نویسی نوشته شده است و به معنای واقعی تلفیقی از روایت و قصه نویسی دارد و نکته قوی که در این کتاب مشاهده می‌شود نزدیک بودن به واقعیات است. این کتاب مستند گونه‌ای است از لحظه‌های اسطوره‌ای انقلاب مردم ایران که نویسنده با تمام گوشت و خون و عصب خود شخصا آزموده است.

نویسنده سعی کرده با حفظ امانت و صداقت، تا آنجا که خود ناظر عینی حوادث بوده وقایع انقلاب را نقل کند. گلابدره‌ای با «لحظه‌های انقلاب» انقلابی‌گری یک نویسنده را در نقش خودش تبیین می‌کند. نوشتن در گرماگرم حرکت اجتماعی بزرگ مردم و همگام بودن با این حرکت بزرگ پیشنهاد گلابدره‌ای به جامعهء نویسندگان ایرانی است که در آن مقطع از ملت عقب افتاده‌بودند. داستان‌نویسان در آن مقطع بسیار از ملت عقب افتاده‌بوده‌اند و گرچه عمده شاعران نیز چنین وضعی داشته‌اند اما حضور انقلابی چند شاعر در این اثر دیده می‌شود و نویسنده نیز بارها ابیاتی از شاعران مختلف را برای بیان مضمون مورد نظرش استخدام می‌کند.

لحظه‌های انقلاب» با تسلط تاریخی دقیقی نوشته‌شده که در آن گرماگرم مبارزه عجیب به نظر می‌رسد. نویسنده از هر فرصتی برای برگشت به گذشته استفاده می‌کند و بارها به مسیر طولانی مبارزهء مردم ایران نظر می‌افکند. از تحریم تنباکو تا بیست و هشت مرداد را به دفعات مرور می‌کند و اشتباهات قبلی را برمی‌شمرد و از نهایت دل آرزو می‌کند که این بار آن اشتباهات تکرار نشوند. گاهی حتی به دلهره و اندوه دچار می‌شود و با تردید به آیندهء انقلاب نگاه‌میکند. بعد به خودش دلداری می‌دهد که اگر خمینی رهبر این انقلاب است آن اشتباهات تکرار نمی‌شود و باز شروع می‌کند به راز و نیاز با رهبرش که حالا در نوفل لوشاتوی پاریس است. از عشقش به این مرد خدا می‌گوید و میگوید مبادا سرت کلاه بگذارند! بارها و بارها پیش خودش با خمینی نجوا می‌کند و میگوید خدا تو را از کجا برای ما رسانده؟! مبادا با وعده‌هایشان گولت بزنند! از امید ملت ایران به رهبرشان می‌گوید و از تفاوت خمینی با دیگر مراجع تقلید که یکی شاه را نصیحت کرده و دیگری گفته مردم نیایند توی خیابان‌ها! از دیوارهای پر از اعلامیهء شهر می‌گوید که هر جا دیدی عده‌ای جمع شده‌اند می‌فهمی دارند اعلامیهء خمینی را می‌خوانند و باقی اعلامیه‌ها خریداری ندارد. جوانی که آمد و اعلامیهء یک حزب تازه تاسیس را روی اعلامیهء امام خمینی چسباند نزدیک بود در دستان مردم تکه پاره شود. «لحظه‌های انقلاب» انقلاب را نقطهء نهایی یک سیر تاریخی و یک مبارزهء اجتماعی طولانی مدت نشان می‌دهد که نه از ۱۷ شهریور ۵۷ و نه حتی از ۱۵ خرداد ۴۲ که از مشروطه آغاز شده‌است.